انسان رشد و پیشرفت را دوست دارد

می خواهد در رقابت با دیگران از جایگاه بالاتری برخوردار شود

حسادت در رقابت ، خود را نشان می دهد و سلامت آن را از بین می برد

حسادت از جنس آتش است

می سوزد و می سوزاند

تنها راه چاره :

ان اکرمکم عند الله اتقیکم

بپذیریم آن کسی عزیزتر است که از همه بر خودش کنترل بیشتری دارد

و عزت و کرامت هم باید در نزد خدای متعال باشد نه در پیش غیرخدا

آنگاه دیگر حسادت ، معنای خود را از دست می دهد

و رقابت تنها با انگیزه سبقت در انجام تکلیف ، بروز و ظهور می یابد

و تنها حسی که می ماند حس غبطه است

حسی زیبا که آدمی هیچگاه خود را از دیگران بالاتر نمی بیند و همیشه در مقیاس غیر خود ، حس می کند از همه در بندگی خدا عقب تر است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: