گر شدی تنها ز هجران رفیقان غم مخور

چون به پایان می رسد دوری یاران غم مخور

این جهان دار غم و حزن و فغان و ناله است

عاقبت فانی شود این دهر و دوران غم مخور

هرچه بر ما می رسد تلخی و شادی هردو است

بگذرد آخر چو عمر پادشاهان غم مخور

ظالمان را گرچه بینی بر اریکه استوار

گر که باشد اعتقادت عرش رحمان غم مخور

از چه می ترسی ز مرگ خویش و خویشان ای عزیز

چون که در مردن تولد هست پنهان غم مخور

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: